کد مطلب:254002 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:267
حجت شناسی
حجت بالغه از آن خداوند است. خداوند با اعطای عقل و بعثت انبیا و فرستادن كتاب های آسمانی و تعیین وصی برای انبیا، حجت را بر مردم تمام كرده است و با همین حجّت ها با بندگان احتجاج و به حساب آنان رسیدگی می كند. به فرموده امام صادق(ع): «اِنَّ الله احتجَّ عَلی النّاس بِما آتاهم و عَرَّفَهُم». [1] .
از این روی، شناخت حجّت برای بندگان لازم و یك تكلیف به شمار می رود. خدا هم بندگان را بر اساس معرفت و خرد آنان مورد مؤاخذه قرار می دهد و هر كه حجت های الهی را نشناسد یا عملش طبق حجت نباشد، در مؤاخذه و محاسبه در می ماند و از عهده پاسخگویی بر نمی آید و اینكه در دعاها از خداوند حجت شناسی را می طلبیم، برای همین است كه با معرفت حجّت، زندگی ها و اعمال ما بر اساس حجت باشد: «اللهم عرّفنی حجتك...» [2] و بدون آن، پیمودن راه است، بدون همراهی با خضر راهنما!
امامان معصوم، حجت های الهی اند. اگر رسول خدا(ص) برای تداوم هدایت امت پس از خویش، دو یادگار ارزشمند به میراث و ودیعت نهاده است، یكی قرآن و دیگری عترت، برای همین است كه مردم بدون حجت نباشند و در تشخیص راه و شناخت وظیفه و عمل بر طبق رضای خالق، در پی حجت روند؛ چون زندگی بی حجت به گمراهی كشیده می شود و عمل بدون حجت مقبول نیست. [3] از این رو، تمسّك به ثقلین و تعهّد نسبت به پیام قرآن و فرمان امام، ضامن مصون بودن از گمراهی است، آن گونه كه حضرت رسول در حدیث ثقلین فرموده است. [4] .
از این روی، شناخت حجّت برای بندگان لازم و یك تكلیف به شمار می رود. خدا هم بندگان را بر اساس معرفت و خرد آنان مورد مؤاخذه قرار می دهد و هر كه حجت های الهی را نشناسد یا عملش طبق حجت نباشد، در مؤاخذه و محاسبه در می ماند و از عهده پاسخگویی بر نمی آید و اینكه در دعاها از خداوند حجت شناسی را می طلبیم، برای همین است كه با معرفت حجّت، زندگی ها و اعمال ما بر اساس حجت باشد: «اللهم عرّفنی حجتك...» [2] و بدون آن، پیمودن راه است، بدون همراهی با خضر راهنما!
امامان معصوم، حجت های الهی اند. اگر رسول خدا(ص) برای تداوم هدایت امت پس از خویش، دو یادگار ارزشمند به میراث و ودیعت نهاده است، یكی قرآن و دیگری عترت، برای همین است كه مردم بدون حجت نباشند و در تشخیص راه و شناخت وظیفه و عمل بر طبق رضای خالق، در پی حجت روند؛ چون زندگی بی حجت به گمراهی كشیده می شود و عمل بدون حجت مقبول نیست. [3] از این رو، تمسّك به ثقلین و تعهّد نسبت به پیام قرآن و فرمان امام، ضامن مصون بودن از گمراهی است، آن گونه كه حضرت رسول در حدیث ثقلین فرموده است. [4] .
[1] ميزان الحكمه، ج2، ص280؛ اصول كافي ،ج1 ص162.
[2] مفاتيح الجنان، دعا در زمان غيبت.
[3] اصول كافي، ج1، ص183، ح8.
[4] اني تارك فيكم الثقلين، كتاب الله و عترتي.... (اهل البيت في الكتاب و السنّه، ص115).